Περί τρομοκρατίας το ανάγνωσμα

Τρομοκρατία των απομονωμένων, όπου μακριά από κλασικές πολιτικές δομές κάνουν επιθέσεις υπό την επήρεια ριζοσπαστικών ιδεολογιών με νοητική σύγχυση και απρόβλεπτες πράξεις;

ή
Τρομοκρατία των κατευθυνομένων, που μέσα από πολιτικές δομές ενεργούν επιθέσεις δημιουργώντας ιδεολογική σύγχυση με απώτερο στόχο – σκοπό την εξυπηρέτηση συμφερόντων της καθεστηκυίας τάξης;

Ανέκαθεν με απασχολούσε ο ρόλος των «επαναστατικών» οργανώσεων στην μεταπολιτευτική Ελλάδα!
Ετέθησαν ερωτήματα στον εαυτό μου:
Είναι τιμωροί, που ταλαιπωρημένοι από την χούντα αποδίδουν δικαιοσύνη με συνοπτικές διαδικασίες;
ή
Είναι παρακρατικοί που χρησιμοποιούν αριστερή φρασεολογία για να πλήξουν τους λαϊκούς αγώνες και το πρόσφατα «νομιμοποιημένο» ΚΚΕ;
Τα χρόνια πέρασαν οι τρομοκρατικές οργανώσεις στην θέση τους, με πλούσια λαικοαποχαυνωτική δράση.
Ώσπου εκ «θαύματος» παραμονές των ολυμπιακών αγώνων, και μετά από πιέσεις των φίλων Βρετανών και Αμερικανών συμμάχων, και αφού έχει προαναγγελθεί, κατά κάποιο τρόπο ότι επίκειται διάλυση της τρομοκρατίας, γίνεται το μοιραίο σφάλμα!
Στα χέρια του έμπειρου τρομοαγιογράφου Ξηρού εκρήγνυται ο πυροδοτικός μηχανισμός, συλλαμβάνεται ο δράστης μαζί με πολλαπλά ενοχοποιητικά στοιχεία που αφορούσαν την οργάνωση, και ατυχώς ο έμπειρος τρομοκράτης κουβαλούσε μαζί του.
Το κουβάρι της εξάρθρωσης της τρομοκρατίας αρχίζει να ξετυλίγεται………..η συνέχεια είναι γνωστή!

Μήπως είναι πολλές οι συμπτώσεις;
Μήπως αυτοί οι «τρομοκράτες» είναι μια κάποια λύση;


ΥΓ παιδιά! Προς Θεού, Άγιες μέρες πούρχονται, μια σκέψη έκανα μόνο…….. μην παρεξηγηθούμε.
      καθώς όπως ξέρετε  μόνο τον φόβο........ φοβάμαι!

Άσκηση ετοιμότητας ….οδηγία προς αγανακτισμένους!

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΩ ΑΝ ΠΑΘΩ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ?
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ, ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ.

Ας υποθέσουμε ότι επιστρέφεις με το αυτοκίνητο από την δουλειά.
Είσαι πολύ κουρασμένος και ψυχολογικά χάλια...
Ξαφνικά αισθάνεσαι ένα φοβερό πόνο στο στήθος ο οποίος επεκτείνεται στον βραχίονα και στο σαγόνι.Είσαι μόλις 5 χιλιόμετρα από το πλησιέστερο νοσοκομείο.
Δυστυχώς όμως δεν ξέρεις αν θα τα καταφέρεις να φτάσεις ως εκεί.

Τι να κάνω ??
ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΕΣΑΙ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΒΗΧΕΙΣ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ.
ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΒΗΧΑ, ΝΑ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ. Ο ΒΗΧΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΦΛΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ.
Η ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ Ο ΒΗΧΑΣ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ. ΟΛΑ AYTA ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ Ή ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.
ΟΙ ΒΑΘΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΟΞΥΓΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΕΝΩ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Ο ΒΗΧΑΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΕΠΙΣΗΣ Ο ΒΗΧΑΣ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΗΣ ΡΥΘΜΟ.


Αν δεν πετύχει χαιρετισμούς στον Πέτρο….ξέρεις εσύ, εκείνον τον san!

«Ότι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει»

«Μου πήρε πολύ χρόνο αλλά σήμερα το κατανόησα ………… , αλήθεια πόσο αφελής και ευάλωτη είμαστε, πόσο κυριευόμαστε από τα πάθη μας και δεν μπορούμε να δούμε την πραγματικότητα, ωραιοποιούμε καταστάσεις, εξιδανικεύουμε πρόσωπα, και όταν πέφτει η αυλαία του έργου που εμείς ανεβάσαμε και χειροκροτήσαμε, νοιώθουμε ότι έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας και ότι τελείωσε η ζωή μας.

Το λάθος είναι ότι αυτό επαναλαμβάνετε άρα μήπως και μας καθορίζει?»

Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο πιθανό να αναρωτηθείτε,τι έπαθε ο καρφολόγος.
 Κρίση λόγο κάποιας ερωτικής απογοήτευσης; προδοσία από κάποιο «επιστήθιο»φίλο; απογοήτευση από το πολιτικό χώρο που ανήκει; ή βιώνει ένα βαθύτατο αποπροσανατολισμό;
Ίσως κάτι από τα παραπάνω, μπορεί μια υπέρμετρη ευαισθησία που τον διακατέχει βλέποντας τον χρόνο να χάνετε και να μένουν ανεκπλήρωτα τα οράματα του ή μια αυτοκριτική διάθεση για πράξεις και παραλήψεις που εμπόδισαν την υλοποίηση των στόχων του!
Δεν έχω την διάθεση να σας κουράσω με προσωπικές αποκαλύψεις, ο σκοπός του κειμένου είναι η Αριστοτέλεια ρήση «Ότι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει», και ο καθένας από μας ας αναρωτηθεί πόσες φορές στην ζωή του έχει υποπέσει σε επαναλαμβανόμενα σφάλματα, πολλά εκ των οποίων είναι καθοριστικά για την εξέλιξη αυτού, αλλά και πολλές φορές – ανάλογα την θέση που κατέχει - άλλων συνανθρώπων του!

Το κείμενο δεν εμπεριέχει στοιχεία αυτοκριτικής, αλλά θα μπορούσε……

Η ιστορία ενός βατράχου

είναι ωμή μα πραγματική

Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά.
Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.
Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.


Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.

συμπέρασμα:
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.
Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από 20, 30 η 40 χρονιά, θα μας έκαναν να φρίξουμε, και να βγούμε στους δρόμους, σιγά σιγά έγιναν κοινότυπες και σήμερα περνάνε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.
Στο όνομα της προόδου, της επιστήμης και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας έκαστου, της αξιοπρέπειας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνενοχή των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάσει την ικανότητα και τη θέληση τους να αμυνθούν.
Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και εξεγέρσεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραματικές συνθήκες ζωής που μας επιβάλλουν.
Το συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως με την υπερπληροφόρηση, τις κακόγουστες εκπομπές και τα reality shows που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μεταλλάσουν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου σε παθητικό δέκτη που απλά εκτελεί εντολές χωρίς κρίση και ικανότητα να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του……………………....
Λοιπόν, αν δεν είστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, κάντε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά
Είμαστε ήδη μισοβρασμένοι; ή όχι;!

Olivier Clerc
για την αντιγραφή καρφολόγος
                                                                                                                   

Μόνο τον φόβο…..φοβάμαι!

Παλαιότερα ήταν η εκκλησία με τα «ου» της..........  ου ψευδομαρτυρήσεις, ου κλέψεις κλπ.

Μετά ο από βορρά κίνδυνος, «θάρθουν οι κόκκινοι». Μετά ο έτερος εξ ανατολών «συμμαχικός» εχθρός, κατόπι και αφού οι κόκκινοι δεν κατάφεραν να έρθουν, μας ήλθαν οι «εξαθλιωμένοι» του βορρά και του νότου, μαζί τους φέρανε την φοβικότητα που κουβαλούσαν από τις χώρες που προήρχοντο και την οποία μας μετέδωσαν, διότι όπως ξέρετε ο φόβος είναι μεταδοτικός!
πχ αν μια μέρα πέσει ένα βάζο δίπλα σου μπορεί και να μη φοβηθείς, αλλά αν είναι νύχτα, δίπλα στο βάζο είναι ένας λαθρομετανάστης, πέσει το βάζο και συγχρόνως βγάλει μια κραυγή, χέστηκες από τον φόβο σου!
Βγήκαν στα κανάλια και στις πλατέες εκκλησιαστικοί και πολιτικοί παράγοντες, στοχοποίησαν τον υπεύθυνο του φόβου μας, και το γλυκό έδεσε!
Φίλοι μου μας καλλιεργούν ένα πανανθρώπινο φόβο, για να μπορούν να μας υποτάξουν, παλαιότερα ήταν η κόλαση…….."μη γιατί θα καείς στα πισσοκάζανα", σήμερα το διεθνές νομισματικό ταμείο και ο κίνδυνος της πτώχευσης!
Πάντα πρέπει κάτι να φοβάσαι!
Μας έκαναν μια φοβική κοινωνία, μια κοινωνία σε αναμονή μετασεισμικών δονήσεων, καθώς δεν έχει διαγνωστεί αν η προηγούμενη παγκόσμια οικονομική κρίση ήταν ο κύριος σεισμός.
Μια οικονομική κρίση, της οποίας το τσουνάμι των μέτρων πρόσφατα γευτήκαμε, και δεν μας ενημερώνουν για πόσα κύματα μας περιμένουν ακόμα, για να μιλήσουμε με γεωλογικούς όρους.
φοβάμαι τον φόβο, απομονώθηκα στο σπίτι, και αυτός δεν με αποχωρίζεται!
Να ξέρατε πόσο τον φοβάμαι!!!!

τεστ κυβερνητικής αξιοπιστίας

Τεστ

Η απόφαση του Γενικού Επιτρόπου Επικρατείας να ερευνήσει το μεγάλο φαγοπότι που στήθηκε στον δημόσιο τομέα την πενταετία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ικανοποιεί διπλά το κοινό αίσθημα.
ΠΡΩΤΟΝ επειδή, επιτέλους, βρέθηκε (έστω και με καθυστέρηση) μια αρμόδια αρχή να ελέγξει όλους εκείνους οι οποίοι, από τις κορυφές των κομματικών επιτελείων, βρέθηκαν επικεφαλής κρατικών οργανισμών και υπηρεσιών με μισθούς που προκαλούν ίλιγγο για τους υπόλοιπους εργαζομένους.