Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Ο φίλος μου ο Σπύρος...

   απο press-gr
Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του '"εθνάρχη" με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απ' τα βαπτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. "Αυτοεξορισμένος" κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο χλεχλές με το...καινούριο Volvo.
Mε το Volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία, " τμήμα πολεοδομίας". Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το... σχέδιο των κυβερνόντων πήγαινε καλά.
Μαζέψανε όλο τον πληθυσμό στις πόλεις, τον ένα πάνω στον άλλο. Φθηνά εργατικά χέρια. Το Σπύρο τον συνάντησα τότε πάλι στην Αθήνα. Δεν κρατούσε πια '"δεξιές" εφημερίδες αλλά κάτι αφίσες με τον πράσινο ήλιο. Μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο μεσιέ με το ζιβάγκο και η χώρα έμπαινε στη νέα εποχή. Ο Σπύρος ήταν πια πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου στα Πετράλωνα, αλλά και παράγοντας σε ποδοσφαιρική ομάδα. Έδωσε το Volvo και πήρε μια 318, Μπεμβέ με καθίσματα από δερματίνη, χαμηλωμένη. Τα λεφτά έρχονταν μόνα τους από τότε που οργανώθηκε στο κόμμα.
Τον χώσανε οι κολητοί σε κάτι επιτροπές, και ρούφαγε το μερίδιό του από τα πακέτα που έρχονταν από την Ευρώπη. Ο "μεγάλος", ο Ανδρέας, δεν γούσταρε την Ευρώπη, αλλά μια χαρά τα πήγε μαζί τους τελικά. Το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο συνδικάτο" ήταν καλή ατάκα για τα αντανακλαστικά του λαού, αλλά μέχρι εκεί. Ο Ανδρέας ήταν όσο Ευρωπαίος ήταν κι ο Κωνσταντίνος. Όσο ο λαός στην Ελλάδα είχε χούντα, αυτοί και οι κουστωδία τους ήταν "εξορία". όχι. όχι Μακρόνησο. πιο δύσκολη, στην ξενhτειά: Παρίσια, Στοκχόλμες, Τορόντα, Μανχάταν. όπου υπήρχαν αμερικάνικες και αγγλικές πρεσβείες, ακριβώς δίπλα κάνανε τα σπίτια τους. Αντίσταση βλέπεις, εκ του ασφαλούς την ώρα που οι υπόλοιποι στην πατρίδα τρώγανε το ξύλο της αρκούδας!
Ο Ανδρέας λοιπόν έφερε λεφτά από την Ευρώπη με το σύνθημα "αλλαγή". Πακέτα Ντελόρ, ΜΟΠ, Λεφτά, πολλά λεφτά. Από αυτά τα λεφτά ο Σπύρος ζούσε καλά. Συνδικαλίζονταν κιόλας στα πράσινα στέκια μαζεύοντας ψήφους για το κόμμα. Με το πακέτο μάλμπορο να εξέχει απ την κωλότσεπη, τα κλειδιά της μπέμπας σε ρόλο κομπολογιού, το μαλλί μπούκλα χαίτη μπριγιαντομένο, έτρεχε από σύναξη σε σύναξη πρασινίζοντας τον τόπο. Τα βράδια συνήθως άφηνε στο σπίτι την κυρά, και πήγαινε να "σηκώσει" το το κοινωνικό του προφίλ με κολλητούς από κάτι υπουργεία.
Παραλιακή κατά κανόνα, σκυλάδικο, πρώτο τραπέζι πίστα, κάβα, άσπρη κάλτσα, καφέ λουστρίνι εισαγωγής. ΛεΠά, Χριστοδουλόπουλος, Καφάσης, Πίτσα, Φλωρινιώτης, Σου-Μου, Καν-Καν, ουίσκι και σαμπάνια μαζί, πιάτα και γαρύφαλα, γκόμενες να κωλοτρίβονται στις γραβάτες, τσιφτετέλια στην πίστα με το χέρι στον αέρα να μοστράρει το μακρύ νύχι του μικρού δακτύλου με το μον[οπετρο δαχτυλίδι. Παχύς χρυσός με πράσινη πέτρα πάνω. Ξημερώματα για πατσά στη Συγγρού, δίπλα στις πουτάνες.
Αρχές δεκαετίας του 1990. Ο γιος του Σπύρου μεγάλωσε και ήταν πια στο Λύκειο. Από το Γυμνάσιο όμως ήταν "ενεργός" πολίτης. Πρόεδρος του 15μελούς που "κατέβαινε" στις σχολικές εκλογές με το κόμμα. Το κόμμα ήταν παντού. Όχι στα νηπιαγωγεία ακόμα, αλλά από το γυμνάσιο μπορούσες να διαλέξεις το κοπάδι σου. Ο γιος ήταν άξιο τέκνο του Σπύρου. Είχε μάθει τα κόλπα πως να βγάζει λεφτά από τις μίζες στις εκδρομές στήνοντας την κατάσταση ανάμεσα στους λεοφωρτζήδες και τους καθηγητές. Όλοι κάτι βάζανε στην τσεπούλα κι όλοι μια χαρά.
Ο γιος είχε εξαντλήσει το όριο των απουσιών αλλά κανένα πρόβλημα, όλα με λίγο λάδωμα από τον μπαμπά κυλάνε καλύτερα. Ο διευθυντής του σχολείου άλλωστε είχε βλέψεις για προϊστάμενος δευτεροβάθμιας και χρειαζόταν πλάτες στο κόμμα. Ο Σπύρος είχε καημό ο γιος του να πάει στο Κολέγιο Αθηνών αλλά δεν του κάτσε. Ήταν σημαντικό να είσαι συμμαθητής με τον γόνο του εφοπλιστή, του εφημεριδά και του μεγαλέμπορου, του χοντρέμπορου, του μεγαλομπακάλη, του μπουζουκά, του "εισαγωγαί - εξαγωγαί" κλπ κλπ. Αργότερα οι μπίζνες με ποιους θα γίνονταν άλλωστε. με άγνωστους; Με τους συμμαθητές φυσικά! Αλλά κι έτσι όλα τακτοποιήθηκαν.
Στις αρχές του 1990 ο γιος του Σπύρου πήγε δυο χρόνια διακοπές στο United States of America και γύρισε με πτυχίο management & marketing - Human resources manipulation και κάτι τετοια επιστημονικά! Έμαθε απ' έξω όλα τα καφέ του Γιέιλ, του Χάρβαρντ και τις μαζορέτες των αδελφάτων, αλλά τα αγγλικούλια του ήταν επιπέδου Ελεμέντρι, ίδια μ αυτά του Καραμανλή του νεωτέρου που κι αυτός στο Αμέρικα έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας πρωθυπουργός τρομάρα του!
Γύρισε στην Ελλάδα λοιπόν πτυχιούχος κι άνοιξε με κάτι μαγειρεμένες επιδοτήσεις διαφημιστική εταιρία, ξήγα του μπαμπά. Το μαγαζί πήγε καλά από την αρχή καθώς έπαιρνε "αβέρτα" δημόσια έργα. Οργάνωση εκθέσεως Υπ. Τουρισμού 1.900.000, έντυπα Περιφέρειας 4.200.000, κονκάρδες για το Δήμο 500.000, Τουριστικη Προβολή Δήμου Τάδε 12.000.000, Καθαρισμός Ακτών του Νομού Τάδε 80.000.000 (δραχμούλες έτσι;) και πάει λέγοντας.
Πουλούσε και μίντια στα κανάλια που γέμισαν τον τόπο. ελεύθερη τηλεόραση γαρ. Είχε κάνει κολλητούς μερικούς Νομάρχες και Δημάρχους και έπαιρνε τη δουλειά. Με διαγωνισμούς πάντα, όλα κι όλα! Διαφανέστατα. Ήξερε καλά πως αν δεν χώσεις μαύρα, δεν θα πάρεις τη δουλειά. Έτσι, ένας δούλευε, δέκα πληρώνονταν. Ένας έσκαβε (κι αυτός με stage επιδοτήσεις) και δέκα κονομάγανε.
Η πιο κερδοφόρα δουλειά στην Ελλάδα έγινε ο αέρας.
Χρυσοπληρωμένοι αεριτζήδες, πετυχημένοι και κονομημένοι. Έτσι κι ο γιος του Σπύρου. Άλλαξε το φοιτητικό κόκκινο Celica με το μπουρί από πίσω και πήρε μια Cayene μαύρη. Την sport τούρμπο βέβαια, με φιμέ τζάμια επίσης. Αριθμός κυκλοφορίας ΑΜΡ-7777. Ήθελε να τον καταλαβαίνουν όλοι και ένας κολλητός στο συγκοινωνιών του έδωσε το νούμερο. Δεν ήθελε όμως να φαίνεται στην εφορία, γι αυτό και το πιπίνι το 'έβαλε' στην οφ-σορ του που είχε έδρα την Κύπρο. Εταιρικό το αμάξι, όπως και η γκαρσονιέρα που αγόρασε για γαμηστρώνα στο Κολωνάκι κοντά στου Σημίτη για να τον χαιρετάνε οι μπάτσοι της φρουράς.
Στις γκόμενες που ξεμονάχιαζε εκεί έλεγε πως ήταν σύμβουλος του ΥΠ.ΠΟ, έτσι για φιγούρα. Ψέματα βεβαίως, δεν ήταν σύμβουλος, πελάτη τον είχε.
Ο μπαρμπα Σπύρος ήταν περήφανος για το βλαστάρι του. Είχε βγει στη σύνταξη από τα πενήντα του "δουλεύοντας" το ΤΕΒΕ με πλαστά παραστατικά εργασίας από τη Σουηδία, αλλά έβγαζε χοντρά φράγκα από τότε που το κόμμα τον έβαλε σύμβουλο στο κρατικό κανάλι. Πολλά λεφτά! Και δεν πατούσε και το πόδι του εκεί. Από τη Μύκονο τηλεφωνικώς οι πολύτιμες συμβουλές του μέσα από την πισίνα ή το τζακούζι που φερε απ΄ τη Σουηδία να του θυμίζει την ξενιτειά.
Έφερε και μια σάουνα αλλά την πήγε στο άλλο εξοχικό στην Αράχοβα. Από τη Μύκονο ερχόταν στην Αθήνα μόνο για τα συμβούλια με Υπουργούς, για να ζεσταθεί το κονέ. Έτσι κι αλλιώς με το σκάφος μια ώρα ήταν η Γλυφάδα από τη Μύκονο και τρως και καμιά αστακομακαρονάδα στο διάμεσο να διαπιστευτεί το στάτους. Και τα σκυλάδικα κοντά, λίγο αλλάξαν από το ηρωικό 80. Το κόλπο του χρηματιστηρίου τους άφησε πόλλλλλλλά κέρδη.
Ήταν μέσα στις κομπίνες που φούσκωναν ανύπαρκτες εταιρίες πιο γρήγορα κι από φαρίνα γιώτης. Όταν δόθηκε το σύνθημα, τα φράγκα μεταφέρθηκαν στην Ελβετία με τσουβάλια και είναι εκεί για τα γεράματα. Ο μπάρμπα Σπύρος έμαθε πως ο καλύτερος φίλος του στο πατρικό του δίπλα αυτοκτόνησε από την απόγνωση. Έχασε τα πάντα. Ο Σημίτης που είχε ψηφίσει ο βλάκας, τον είχε διαβεβαιώσει πως το χρηματιστήριο θα τον κάνει πλούσιο και εκσυγχρονισμένο. Ο Σπύρος έστειλε στεφάνι μια που δεν μπόρεσε να πάει στην κηδεία, είχε επιτροπή.
Στα μέσα του 2000 μπήκε πατέρας και γιος στο μεγαλύτερο φαγοπότι όλων των εποχών. Αρμέγανε από παντού, ήταν πια κολλητοί με τους πάντες και διαχειρίζονταν μίζες και λάδια. Σι Φορ Άι, Αντίρια, Ολυμπιακά Έργα, κατασκευές, αεροδρόμια, νοσοκομεία, ότι μπορεί και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς. Η Ολυμπιακή φλόγα έφερε πολύ χρήμα. Ο Σπύρος έχει ακόμα τη δάδα της φλόγας, την μετέφερε κι αυτός για 50 μέτρα. αλλά οι φωτογραφίες βγήκαν "καμένες" επειδή γυάλισε στον ήλιο το ολόχρυσο ρόλεξ και το δαχτυλίδι με την πράσινη πέτρα στο μικρό δάχτυλο με το μακρύ νύχι.

Κάπου σ' αυτή την εποχή έχασα τα ίχνη του Σπύρου και του γιου του. Είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα επιβίωσης. Έμαθα πως αγόρασαν σπίτια στο Σαν Φραντζίσκο και στο Λονδίνο για τις δύσκολες ώρες. Μάλλον είχαν την πληροφορία πως η Ελλάδα θα γίνει επικίνδυνος τόπος για την κάστα τους και έφυγαν νωρίς. Όπως οι καλοί κλέφτες, μια καλή μπάζα κι εξαφανιζόλ.
Οι κολλητοί τους όμως είναι ακόμα εδώ, άπληστοι, αδίστακτοι, ψεύτες απέναντι σε εκατομμύρια φτωχών πια Ελλήνων. Στις αρχές του 2010 ο τελευταίος της δυναστείας Παπανδρέου αποφάσισε να ποντάρει σε λάθος άλογο, και να κερδίσει τις εκλογές πέφτοντας στην παγίδα που έστησε ο ελληνικός λαός. Σπύρος και γιος ΑΕ ίσως τη γλυτώσουνε. Ίσως αποφύγουν αυτό που δεν απέφυγαν οι Λουδοβίκοι του παρελθόντος.
Στην Ελλάδα μπορεί το 95% να κοιμάται νανουρισμένο από το σκυλάδικο, τους πληρωμένους τελάληδες της δημοσιογραφίας, και τη χαζομάρα του μεσημεριού, αλλά το 5% είναι γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή και του Αλεξάνδρου. Πιο γνήσιο δεν γίνεται.

Καλή σου τύχη Σπύρο. Χαιρετίσματα στο γιο και στην κυρά.


Μ.

13 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Πόσους Σπύρους γνωρίσαμε;
Δυστυχώς πολλούς...

kariatida62 είπε...

Αχχχχχ!!!! Αχχχχχχ!!! Αληθειες πικρές που μου λεν πόσο μα πόσο αφελής υπήρξα!
Και τώρα τι να κάνω που έχω μείνει μέσα στο 5%?
Απο πού να πιαστώ, πώς να πορευθώ?

karfoma είπε...

Γιαγιά Αντιγόνη@
Καλώς ήλθες γιαγιά!
Ναι, όλους αυτούς τους Σπύρους, Γιάννηδες, Γιώργηδες και άλλα τόσα ονόματα που περιέχονται στον συναξαριστή, πληρώνουμε γιαγιάκα! Όλους αυτούς τους «καπάτσους» της διαφθοράς, τους «πετυχημένους» στην πλάτη του λαού, τις διασημότητες των ιλουστρασιόν περιοδικών που αποχαυνωμένοι ξεφυλλίζουμε!
Φιλιά πολλά!

karfoma είπε...

Καρυάτιδα62@
Ας πρόσεχες αγαπητή μου φίλη, καθώς η ευκαιρία κάνει τον κλέφτη!
Και τώρα που έμεινες στο 5% θεωρείς τον εαυτό σου τίμιο άνθρωπο!
{Μαφιόζικο είναι το παραπάνω και δεν σε αγγίζει)
Έτσι γεννιόνται οι αγωνιστές Καρυάτιδα μου, από αυτούς που την τρώνε από «πίσω» που λέει και το άσμα, αλλά κουράγιο υπάρχει και ένα άλλο που λέει είμαστε δυό, είμαστε τρεις……..βάλε και εσύ την ψυχή σου να γίνουμε χίλιοι δεκατρείς!
Φιλιά!

dimitris είπε...

Αλλαξες παλι ''κουρτινες'' στο ''σπιτι'' σου και σε φρεσκοανακαινισμενο ''σπιτι'', εβαλες τον Σπυρο και υιο α.ε, θα στο γεμισουν, λαδια και βρωμια, ειναι πιο πολυ, πολυ πιο πολυ, απο 5% του λαου που δεν γουσταρει την ''λογικη'' των Σπυρων.

Λογω ονοματος η απορια, η καταγωγη του Σπυρου ειναι απο το νησι της Γκερεκου?

karfoma είπε...

dimitris@
Καλημέρα Καπετάνιε μου, καλώς ήλθες στο ανακαινισμένο, βέβαια αλλάξαμε κουρτίνες αλλά να δούμε τι θα βάλουμε στο «σαλόνι» ! Διότι κουρτίνες αλλάζουμε κάθε μέρα με την βοήθεια του Google, και μάλιστα ανέξοδο!
Τώρα στα δικά μας σαφώς το ποσοστό των εντίμων σ΄αυτή την χώρα δεν είναι 5% αλλά αρέσκετε η Καρυάτιδα να το μειώνει.
Το άρθρο είναι «κλεμμένο» από το press-gr δικός του φίλος είναι ο συγκεκριμένος Σπύρος, αλλά τέτοιους μπορείς να βρεις παντού αν κοιτάξεις γύρω σου ή και ποιο μακριά ακόμα και στο νησί της Κας Γκερέκου!
Πρόσεξε όμως Καπετάνιε, γιατί «Σπύρους» μπορείς να βρείς και με άλλο όνομα! Μην μπερδευτείς!

kariatida62 είπε...

Η Καρυάτιδα δεν αρέσκεται να μειώνει το ποσοστό, αλλά κάνει πικρές διαπιστώσεις...
Τολμά ακόμα να ομολογεί ότι πίστεψε σε λάθος ανθρώπους και τώρα κάθεται και μονολογεί!
Απο ποιον να πάρει πια κουράγιο, να πιστέψει και ν'αγωνιστεί μαζί του???
Δείξτε μου μωρέ τον ηγέτη και εγώ πρώτη θα τον ακολουθήσω!!!

karfoma είπε...

kariatida62@
Οι αρχηγοί Καρυάτιδα αναδεικνύονται μέσα από τους αγώνες! Ας βγούμε στους «δρόμους» να τους συναντήσουμε! Τούτοι οι λεβέντες είναι με κληρονομικό δικαίωμα ηγέτες άρα εξαρτώμενοι από τα τζάκια και την ιστορία τους!
Ας αντισταθούμε βγαίνοντας στους δρόμους, μιλώντας στους φίλους, γράφοντας στα μπλόκια, στο τέλος κάτι καλύτερο θα βγει από το να παρακολουθούμε απαθείς τα τεκταινώμενα!
Φιλιά αγωνιστικά!!!

kariatida62 είπε...

Mωρε και στους δρόμους βγήκα, και την γροθιά μου σήκωσα...να ρώτα και τον Δημητράκη μας που μ'είδε!
Μα τίποτα !!! Τίποτα σου λέω σκότος και έρεβος!!!
Καλά έλα τώρα να σε πάω μια βόλτα, με το σαραβαλάκι στην πόλη μου, να θυμηθούμε τα παλιά τα ωραία!!!

Unknown είπε...

ΚΟΝΤΕ ΜΟΥ ,ΚΑΛΗΜΕΡΑ.............
Προς το ....% που παραμενει εντιμο!!!!!!!!
@@@@@@@@
Προς ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΝΟΗΜΩΝΕΣ.
''πόσο άδικη
και εγκληματική είναι πολιτική των δικών τους εκλεκτών, επιμένουν
να ακολουθούν αυτούς, που απροκάλυπτα τους δολοφονούν''.
Αυτό στο συντακτικό λέγεται οξύμωρο και στην πολιτική αυτοκτονία.'
@@@@@@@@
Οχι η συνταξη δεν ειναι λαθος!!!!!!!!!!!

kariatida62 είπε...

Δεν αφήνεις για λίγο τον Σπύρο νάρθεις σπίτι μου να ρίξεις κανένα κάρφωμα...απο κείνα τα φαρμακερά??? ξέρεις εσύ! χαχαχαχα!

blackbedlam είπε...

Καλή σας μέρα τέτοια ώρα τι να πω; Χαίρομαι που σας συναντώ,αν και θα δείξει.(αστειάκι)
Θέλω με την ευκαιρία να σας βεβαιώσω, ότι τον Σπύρο και τον κανακάρη του, τους γνωρίζω προσωπικά.Στην αρχή τους συναντούσα σε κάτι γραφεία δήμων και κοινοτήτων και πολύ τους εκτιμούσαν. Τους έβλεπα πάντα, πίσω από τους προϋσταμένους τμημάτων και μετά λίγο καιρό τους έβλεπα πίσω από δημοτικούς και νομαρχιακούς άρχοντες. Για λίγο έχασα τα ίχνη τους,αλλά όπως λες και εσύ μάθαινα ότι προκόβουν. .Το τελευταίο διάστημα έμαθα από κάτι συγχωριανούς, ότι είναι λέει στις Βρυξέλλες και κάτι πολύ καλό ετοιμάζουν για να βοηθήσουν την χώρα σε τούτη την δύσκολη κατάσταση.Μήπως να φυλαγόμαστε;

karfoma είπε...

@Black Bedlam
Αγαπητέ φίλε Black Bedlam καλώς ήρθες! Αν ήταν μόνο αυτό το «δίδυμο» των Βρυξελών ίσως να μπορούσαμε να τους αντιμετωπίσουμε, αλλά δυστυχώς τους βλέπω παντού όπου και αν στραφώ, πίσω, μπρος μου δίπλα μου συναντάω και ένα Σπύρο, έχει σπαρθεί αυτός ο τόπος από Σπύρους, που συνεχώς μεταλλάσσονται και είναι δύσκολο να τους αντιμετωπίσεις με τα γνωστά φάρμακα και αυτοί οι Σπύροι ενώνονται με άλλους Σπύρους και σχηματίζουν παρέες τις λεγόμενες Σπείρες!
Οι Σπείρες λοιπόν αυτές διοικούν αυτόν τον δόλιο τόπο καθώς κάθε εξουσιαστής πολιτικός περιβάλετε από μια Σπείρα, Σπύρων που βοήθησε στην ανέλιξη του και είναι δεμένοι πολιτικός και Σπείρα χέρι - χέρι – καμία σχέση με Καρατζαφέρη μη παρεξηγηθούμε - σε σημείο που πολλές φορές τον καπελώνουν και διοικούν αντ΄αυτού προς όφελος αυτών ή δε μεταλλαγή αυτή ονομάστηκε σπειροχαίτη και επειδή αυτοί οι τύποι που αποτελούν τις σπείρες δηλ. οι Σπύροι είναι ωχρά σαν άτομα πήρε την ονομασία ωχρά σπειροχαίτη*!
Αυτοί λοιπόν οι Σπύροι είναι η σύφιλη του πολιτικού μας συστήματος!
Και εγώ που μόνο τον φόβο φοβόμουν τώρα τρέμω τον κάθε Σπύρο!
Πιστεύω να σε κάλυψα με την απάντηση μου ή τουλάχιστο προσπάθησα!


*Η Ωχρά Σπειροχαίτη είναι βακτήριο του γένους Treponema.
Έχει την ισχυρότερη λοιμογόνο δράση σε σχέση με τα υπόλοιπα παθογόνα τρεπονήματα και την ικανότητα να προσβάλλει πρακτικά κάθε σύστημα.
Μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή και προκαλεί τη σύφιλη.