Θα αυτοκαρφωθώ!

Μου στέρεψαν οι ιδέες, είναι και καλοκαίρι, Ιούλης μήνας, μεσημέρι, ντάλα ο ήλιος και η γκλάβα μου δεν κατεβάζει τίποτα!

Αλλά κάτι πρέπει να γράψω, γιατί έτσι και δεν γράψω, θα χαθώ από το «προσκήνιο, και ίσως οι αμέτρητοι αναγνώστες μου σκεφτούν ότι εξαφανίστηκε ο χέστης μετά το τελευταίο χτύπημα της “χέστας”, διότι και εγώ σαν τον συγχωρεμένο τους έκραζα μέσω του μπλόκι μου σε κάθε ευκαιρία!
Αλλά όχι, άλλος είναι ο λόγος της προσωρινής σιωπής μου, πέρα της καλοκαιρινής τεμπελιάς με ταλανίζει και μια ερωτική απογοήτευση και η ρημάδα σκέψη μου τρέχει συνέχεια εκεί, και δεν μ΄αφήνει να συγκεντρωθώ, μπας και γράψω κάτι για τόσα κοσμοϊστορικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σ΄αυτην την δόλια χώρα την πατρίδα μου την Ελλάδα!
Να γράψω κάτι για αυτόν τον διεθνή δονητή που έρχεται κάθε τρεις και λίγο και ελέγχει τα οπίσθια μας!
Για τις επιτροπές τις βουλής που κοπιάζουν καλοκαιριάτικα να μη βγάλουν πόρισμα!
Για τους «συμμάχους» που μπαινοβγαίνουν στο Αιγαίο χαϊδεύοντας την υφαλοκρηπίδα μας καθιστώντας την συνεχώς διεγερμένη ή έστω κάτι για αυτούς τους τρομοκράτες της «αστοχίας», για τους αντάρτες των πόλεων μιλάω! (προσπαθώ να μην τους τσιγκλήσω, μη με στείλουν κατά Σωκράτη μεριά, και σεις που ξέρετε την διαμονή μου μούγκα ε! μην με καρφώσετε)
Εγώ λοιπόν για να έχω το κεφαλάκι ήσυχο και επί των ώμων μου, θα σας απασχολήσω επί προσωπικού.
Και λόγω σπασίματος του καθρέπτη μου – που ήταν και δώρο της γιαγιάς - είπα να τα γράψω στο μπλόκι σαν είδος εξομολόγησης μια και τα τελευταία ….ντα χρόνια δεν διαθέτω πνευματικό, οι δε ψυχολόγοι είναι απλησίαστοι για το βαλάντιο μου, με λίγα λόγια δεν αντέχει η τσέπη μου, άσε που θα χρειαστώ και αρκετές συνεδρίες και ποιος τρέχει καλοκαιριάτικα.
Ακούγοντας λοιπόν εκείνο το σουξεδάκι το «sex on the beach» μου κατεβαίνει ο προβληματισμός ,γκόμενα βέβαια γιοκ, μια και η τελευταία με παράτησε λέγοντας ότι δεν είμαι εραστής αλλά επιβήτορας, και ακόμα προσπαθώ ο δόλιος να βρω την διαφορά!
Η προτελευταία μετά από ένα αναίτιο καυγά αποχώρησε, και εγώ μέσα στον εκνευρισμό μου τις λέω (τι τόθελα ο δόλιος), «εμείς δεν κάνουμε ούτε για φίλοι ούτε για εραστές» και μου πετάει το «αβασάνιστο-βασανιστικό», «σιγά τον εραστή!»
Η προπροτελευταία την έκανε με τον καλύτερο φίλο μου, και τους έχασα και τους δύο, και να δεις που τον είχα «διαλέξει» τον άτιμό, γιατί ήταν κοντός ζαρωμένος και με μουστάκι πράγμα που το σιχαινόταν η σκορδόπιστη (για το μουστάκι λέω) και ακόμα αναρωτιέμαι; τι του βρήκε;
Α!! ξέχασα διέθετε και κάτι ψιλαδάκια, αλλά άσχετο καθώς η λεγάμενη ήταν υπεράνω χρημάτων*!
Η προηγούμενη της προπροτελευταίας, καλό κορίτσι δεν λέω, αλλά αναγκάστηκα να διαλύσω την σχέση!
Είχε ένα κουσούρι βλέπεται.
Ποιο; Ήθελε να βρισκόμαστε τα μεσημέρια.
Ξέχασα να σας πω το μεσημέρι για μένα είναι κάτι ιερό, είναι η ώρα της σιέστας και δεν αντέχω να μου χαλάει κανείς και για κανένα λόγο την σιέστα** μου.
Προσοχή σιέστα όχι Σέχτα και παρεξηγηθούν κάποιοι και με στείλουν αδιάβαστο!
Τώρα γιατί συναντήσεις τα μεσημέρια; βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει!
Και τώρα που αυτοκαρφώθηκα δια της εξομολογήσεως, πες μου και εσύ «γιατρέ» μου, διακρίνεις κάποιο πρόβλημα;
Εγώ - όπως και εσείς αντιληφθήκατε μέσα από την αντικειμενική περιγραφή μου - δεν έχω κάτι επιλήψιμο!
Ωραίος άνδρας είμαι! (σας είπα δεν έχω καθρέπτη).
Πολυγραφότατος, άρα μορφωμένος (φαίνεται άλλωστε).
Ιδανικός εραστής (το ξέρω εγώ, αλλά πιστεύω και εσείς κάτι θα καταλάβατε ).
Εργασία διαθέτω με καλό μισθό (διευθυντική βέβαια)
Ε! και κάτι καταθεσούλες υπάρχουν για τις δύσκολες μέρες (κατά Κύπρο μεριά).
Εκτός των παραπάνω, αρκετά μετριόφρων (ποτέ δεν μιλάω για τον εαυτό μου).
Ε! λοιπόν τι σκατά μου λείπει και δεν μπορώ να υλοποιήσω την φαντασίωση μου με εκείνη την ψιλή Ξανθιά, γαλανομάτα Σουηδέζα, ακούγοντας το αγαπημένο μου «sex on the beach».
Τι!
Ρε μπας και φταίει ότι δεν γνωρίζω Σουηδικά;
Ε! αυτό είναι, και μου τόλεγε ο πατέρας μου, μάθε παιδί μου μια ξένη γλώσσα αχρείαστη νάναι, αλλά γω που.
Η άγνοια τις Σουηδικής φταίει γιατρέ μου;
Ε! ήμουν σίγουρος!
Το μόνο που με παρηγοράει είναι ότι και αυτή – για την Σουηδέζα μιλάω – που αγνοεί την Ελληνική, κάπως έτσι θα σκέφτεται!
Για τον πόθο της προς μένα είμαι σίγουρος! Τον διακρίνω στα μάτια της -έχει εκείνο το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας - καθώς με κοιτάει!
Αχ! Και έκανε τόσα μίλια το κορίτσι για νάρθει να με βρει - γιατί για μένα ήλθε - και θα φύγει μη ικανοποιημένη εξαιτίας της παιδικής μας απερισκεψίας.
Τέλος πάντων, εγώ θα τις αφιερώσω το παρακάτω Καβαφικό, ελπίζοντας να βρει κάποιο μεταφραστή - έχουμε και συγγενείς εκ Πρωθυπουργού - εκεί στην μακρινή Σουηδία!


"Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ’ ετρέμανε μες στην φωνή — και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες — πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν•
πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα."


Συμπέρασμα: Τα αγοράκια, αλλά και τα κοριτσάκια πρέπει πάντα να ακούνε τον μπαμπά και την μαμά τους!

ΥΓ (1) τα παραπάνω στοιχεία – για τα προσωπικά μιλάω – δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, όχι τίποτα άλλο, αλλά εσείς μπορείτε από αύριο να αρχίσετε να μου ζητάτε δανεικά!
Καμία σχέση λοιπόν με την πραγματικότητα!
Συνεννοηθήκαμε;
ΥΓ (2) ευτυχώς τα περισσότερα από τα καρφιά μου λείπουν σε διακοπές και ελπίζω να γλιτώσω το κράξιμο!!!!

*Υπεράνω χρημάτων = μ΄αρέσει να κάθομαι πάνω σε χρήματα
**από το ισπανικό siesta - σιέστα μεσημεριανή ανάπαυση