«Υπεύθυνη Διεκπεραίωση Εργασιών ΑΕΙ & ΤΕΙ. Πτυχιακές εργασίες: Μέγιστος χρόνος υλοποίησης: 3 μήνες. Μορφή παραδοτέου εγγράφου: ψηφιακή. Τύπος εργασίας: με ερωτηματολόγια. Κόστος (έως 70 σελίδες):
βιβλιογραφική 1.100 ευρώ. Με ερωτηματολόγιο: 1.300 ευρώ. Εργαστηριακή: 1.500 ευρώ. (...)».
Με αυτό τον τρόπο επιχειρεί να προσελκύσει φοιτητές μια από τις δεκάδες εταιρείες που λειτουργούν στο Διαδίκτυο και αναλαμβάνουν να συγγράψουν πανεπιστημιακές εργασίες. Πρόκειται για τη «βιομηχανία» εκπόνησης πτυχιακών εργασιών, ακόμη και διδακτορικών διατριβών, που ανθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μπορεί πολλοί φοιτητές να ξενυχτούν, να ψάχνουν, να διαβάζουν και να καταβάλλουν μεγάλο κόπο για να ολοκληρώσουν μια εργασία τους, κάποιοι άλλοι όμως επιλέγουν άλλο τρόπο για να πάρουν το πτυχίο τους. Σημαντική προϋπόθεση, να έχουν χρήματα. Με ποσό περίπου όσο ένας ικανοποιητικός μηνιαίος μισθός, από 1.000 έως 1.500 ευρώ, μπορούν να αγοράσουν μια εργασία.
Αυτό που έχουν να κάνουν είναι να ενημερώσουν μια από τις πολλές εταιρείες για το είδος της εργασίας που είναι υποχρεωμένοι να παραδώσουν στο πανεπιστήμιο. Η εταιρεία τούς ενημερώνει πόσο θα κοστίσει η εκπόνηση της εργασίας και στη συνέχεια οι φοιτητές, χωρίς να έχουν δουλέψει καθόλου για την πτυχιακή τους εργασία, την παραδίδουν και... παίρνουν το πτυχίο τους.
Το εμπόριο πτυχιακών εργασιών καλά κρατεί και το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Αποτελεί εδώ και χρόνια κοινό μυστικό για φοιτητές και καθηγητές, τόσο στα ΑΕΙ όσο και στα ΤΕΙ. Το τελευταίο διάστημα όμως με τη βοήθεια του Διαδικτύου όλο και περισσότερες εταιρείες κάνουν την εμφάνισή τους αφού έχουν αντιληφθεί ότι η εκπόνηση εργασιών για όλες τις πανεπιστημιακές βαθμίδες αποδίδει γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Και χάρη στο Ίντερνετ δεν χρειάζεται καν να εκτυπωθεί μια εργασία, αλλά απλώς να αποσταλεί ηλεκτρονικά στον επί πτυχίω φοιτητή. Επίσης σε αρκετές ιστοσελίδες δεν υπάρχουν σταθερά τηλέφωνα επικοινωνίας, παρά μόνο κινητά και e-mail, κάτι που είναι πιθανό να σημαίνει ότι πίσω από την ιστοσελίδα μπορεί να μην υπάρχει καν μια εταιρεία, αλλά ένας ιδιώτης που έχει στόχο να βγάλει εύκολα μαύρα χρήματα.
Ο ανταγωνισμός
Ο ανταγωνισμός των εταιρειών στην προσπάθειά τους να ψαρέψουν φοιτητές είναι μεγάλος, όπως αποδεικνύεται από μίνι έρευνα που έκαναν «ΤΑ ΝΕΑ». Για παράδειγμα, μια απ΄ αυτές σπεύδει να πληροφορήσει τους φοιτητές ότι η εργασία που θα εκπονήσει για λογαριασμό τους δεν θα είναι προϊόν αντιγραφής. «Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αντιγραφή άλλης ή παρεμφερούς συγγραφικής εργασίας». Άλλη υπερηφανεύεται για τις χαμηλές τιμές αλλά και για την ποιότητα των εργασιών: «Η τιμή μας είναι αρκετά χαμηλή σε κόστος, συγκρινόμενη με υπηρεσίες τέτοιου είδους που προσφέρουν άλλες ιστοσελίδες. Όλοι οι πελάτες μας έχουν μείνει απόλυτα ευχαριστημένοι. Εργασίες οι οποίες έμοιαζαν σχεδόν αδύνατο να υποβληθούν, παραδόθηκαν σε λογικά χρονικά πλαίσια, με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα».
Άγνωστος ο αριθμός
Άγνωστο είναι πόσοι φοιτητές κάθε χρόνο παραδίδουν στα πανεπιστήμια εργασίες που έχουν εκπονήσει άλλοι. Πάντως είναι βέβαιο ότι αυτή η πρακτική είναι αρκετά διαδεδομένη. Φοιτητές αναφέρουν στα «ΝΕΑ» ότι πολλές φορές οι εταιρείες αναζητούν τους φοιτητές και τους πλησιάζουν ακόμα και μέσα στα αμφιθέατρα. Χαρακτηριστικά, μια εταιρεία υποστηρίζει στο site της ότι από το 2001 οι συνεργάτες της έχουν εκπονήσει πάνω από 6.000 εργασίες όλων των μεγεθών για διάφορες ειδικότητες. Μάλιστα, η πλειονότητα τόσο των εταιρειών όσο και των ιδιωτών που αναλαμβάνουν την εκπόνηση εργασιών φροντίζουν στις ιστοσελίδες τους να έχουν αναλυτικές οδηγίες για το πώς πρέπει να γίνει η πληρωμή τους. Αρκετές από τις εταιρείες ζητούν από τους φοιτητές που έχουν παραγγείλει μια εργασία να προκαταβάλουν 20%- 30% του συνολικού ποσού και συνήθως η πληρωμή δεν γίνεται σε γραφείο. Ακολουθείται η... σίγουρη λύση της κατάθεσης των χρημάτων σε τραπεζικό λογαριασμό.
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΚΟΠΙΑΖΟΥΝ
Φοιτητές παίρνουν το πτυχίο τους χωρίς να έχουν δουλέψει καθόλου αφού μπορούν να αγοράσουν μια εργασία δίνοντας 1.000- 1.500 ευρώ
«Συλλέγουμε στοιχεία και θα πάρουμε μέτρα»
Η ΕΚΠΟΝΗΣΗ εργασιών για λογαριασμό φοιτητών έναντι υψηλού αντιτίμου απασχολεί έντονα και τους πανεπιστημιακούς.
«Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό θέμα. Δυναμιτίζει την όλη εκπαιδευτική διαδικασία. Εάν πραγματικά συμβαίνει αυτό- η εκπόνηση εργασιών από εταιρείες για φοιτητές-, τότε θέτει σοβαρά ερωτήματα για τις διαδικασίες εντός των ιδρυμάτων» λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού, καθηγητής κ. Νίκος Σταυρακάκης. Όπως προσθέτει, η Ομοσπονδία το παρακολουθεί εδώ και καιρό, συλλέγει στοιχεία και προτίθεται να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
Ως φαινόμενο που εντάσσεται στη γενικότερη πτώση των αξιών στην κοινωνία ερμηνεύει την εκπόνηση πτυχιακών ή διατριβών από εταιρείες για λογαριασμό φοιτητών η 4ετής φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθήνας Ελίζα Μαυρομανωλάκη. Η ίδια ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο. Παραδέχεται ότι «πράγματι συμβαίνει αυτό το φαινόμενο στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Η γενική υποβάθμιση αξιών που συμβαίνει στην κοινωνία συμβαίνει και στα πανεπιστήμια. Όπως έχουν γίνει τα πράγματα και πλέον όλα στην κοινωνία εξαγοράζονται, ακόμη και οι αξίες, έτσι συμβαίνει και στο πανεπιστήμιο. Και μπορεί κανείς να εξαγοράσει μια εργασία».
Όμως το φαινόμενο συνδέεται και με άλλα πράγματα, προσθέτει. Όπως το γεγονός ότι το πανεπιστήμιο έχει χάσει τον ρόλο του - «πλέον δεν δίνει γνώσεις αλλά πτυχία»ή ότι σε αρκετά πανεπιστημιακά τμήματα δεν διευκολύνεται η επικοινωνία των καθηγητών με τους φοιτητές και δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές. Και η κ. Μαυρομανωλάκη καταλήγει: «Ο φοιτητής πρέπει να σκεφτεί τι θέλει. Θέλει απλώς να πάρει ένα πτυχίο ή εντέλει να μάθει κάτι και να αποκτήσει γνώσεις;».
Και πώληση έτοιμων εργασιών
ΑΚΟΜΗ και έτοιμες εργασίες μπορεί να αποκτήσει κανείς από το Διαδίκτυο, αρκεί να καταβάλει το απαιτούμενο αντίτιμο. Μία από τις εταιρείες που προσφέρει έτοιμες εργασίες, στη σχετική αγγελία στο Ίντερνετ αναφέρει ότι «παρέχει έτοιμες πτυχιακές εργασίες, καθώς και ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε φοιτητές ΑΕΙ- ΤΕΙ, ελληνόφωνων & αγγλόφωνων πανεπιστημίων, κολεγίων, προπτυχιακών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών στην ελληνική και αγγλική γλώσσα».
ΤΑ ΝΕΑ
2 σχόλια:
Βρε πλέον στο ιντερνετ μπορεί ο καθένας να αγοράσει και να πουλήσει τη ζωή του.
Την πτυχιακή θα κάνουμε τώρα θέμα;
Τα πάντα πλέον ...πωλούνται. Φυσιολογικότατη συνέπεια αφού για τα πάντα, υπάρχει πλέον ζήτηση για αγορά.
kαλημερα.
Παλια Ιστορια,ερχεται απο το βαθος του χρονου!!!!
Σημερα απλως διευκολυνεσαι μεσω του ΙΝΤΕΡΝΕΤ.
Παλια το φρουτο αυτο υπηρχε μονο για πτυχιακες.
Πολλες γραφοταν απο τους βοηθους των καθηγητων.
Να δειτε τα περιφημα μεταπτυχιακα και διδακτορικα για τα οποια υπερηφανευονται οι ''γονεις''πως εκπονουνται!!!!!
Αναθεμα κι αν γνωριζουν οι κατεχοντες τους τιτλους τι γραφουν τα πονηματα τους.
Δημοσίευση σχολίου