Σε βλέπω που κλαις και απολαμβάνω τις δικές σου ενοχές. Καλά να πάθει ο πολιτικός κεφτές. Ούτε χαρτομάντιλο αξίζεις. Μουντζώνεις; Σωστά. Με ορθάνοικτη όμως την παλάμη. Προς το πρόσωπό σου. Σαν το καλό το παλικάρι. Γαμοσταυρίζεις; Αν τα ρίχνεις στο άδειο σου κεφάλι, τότε πολύ καλώς κάνεις. Εκατό φορές στον πίνακα να το γράψεις και την επομένη με τον κηδεμόνα σου στο σχολείο να κοπιάσεις. Αν όμως σου φταίνε οι πολιτικοί, τότε να ξαπλώσεις σε ψυχιατρικό ντιβάνι. Για σκάλισε τη μνήμη σου και άρχισε να κοπανάς τη νίκη σου. Να, μόλις πριν από τέσσερις μήνες σου καθόρισαν την τύχη σου. Με την ψήφο σου!
Προεκλογικά, λοιπόν. Από εκεί τα μαντάτα των υποψήφιων νεκρών. Οι δείκτες κατρακυλούσαν και τρομοκρατούσαν. Οι Ευρωπαίοι τον λεπρό Ελληνα δακτυλοδεικτούσαν. Η κρίση είχε στοιχειώσει κάθε σπίτι. Και ο Καραμανλής προειδοποιούσε. Θα μπουμπουνίσω το κανόνι και θα σου πάρω το πορτοφόλι. Κι εσύ ντιπ για ντιπ. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
Εσύ, λοιπόν. Πότε από εκεί, πότε από εδώ. Σαν τον ζελέ τον πλαστικό. Με την ψήφο σου το πάγωμα των μισθών. Με τα εκλογικά πανηγύρια σου η αύξηση των ορίων των συνταξιοδοτικών. Με το καφενείο σου ο καλπασμός των τιμών. Κι όμως. Κάθε φορά παραπονιέσαι σαν το μωρό. Μα για την πτώχευση δεν φταίω εγώ. Σωστό. Πώς όμως θα βρεις το δίκιο σου σε έναν κόσμο δικομματικό; Αφού τα δύο τρίτα ψηφίζουν πράσινο και γαλάζιο αρχηγό, τότε τους δίνεις λευκή επιταγή για να σ΄ τα πάρουν όλα απνευστί. Ακόμα δεν κατάλαβες λοιπόν; Αρπα τα πρώτα χαστούκια των Βρυξελλών. Και πού ΄σαι; Τα χειρότερα από τώρα και μπρος. Και θα το φχαριστηθώ. Γιατί τον Ελληνα όσο και να τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!
ΤΟ ΒΗΜΑ
6 σχόλια:
ΟΤΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΦΑΤΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΗΤΣΟΣ Γ. ΕΙΝΑΙ ''ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ'' ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ Π......ΣΤΟ ΕΥΓΕΝΙΚΟ. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΨΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΚΑΝΑΜΕ ''ΠΛΑΚΑ''ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ''ΜΑΡΜΑΡΟ'' ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΑ ΔΥΟ ΕΟΚΟΚΟΜΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΨΗΦΙΣΑΜΕ.@%@@%@%^&#^*#@%&@ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ? ΠΑΝΤΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥΣ ΑΓΩΝΑΣ. ΚΟΡΟΙΔΕΥΑΝ ΤΟ Κ.Κ.Ε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΤΩΡΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΤΑ ΠΡΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΜΑΝΙ ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ ΟΙ ''ΑΛΛΟΙ'' ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ- ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΣΤΕΙΟΙ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ .
Περιμένεις να σωθούμε από τους πολιτικούς;
Ο καθένας μας πτώχευσε το σπιτικό του, επενδύοντας
σε υλιστικές και ανούσιες προσδοκίες.
Οταν τα χρέη έφτασαν στην κορφή της κεφαλής άρχισε να σφίγγει τα λουριά.
Αργα για δάκρυα....
Καλημερα σας,στην προηγουμενη αναρτηση απαντω στην απορια του Μητσου-ευχαριστηθηκες;;;-!!!!το ειπα σωστα αυτη την φορα.;;;
@@@
Εχεις τα χιλια δικαια για την ΓΣΕΕ,θα σου στειλω ποστ που ανεβασα την Πρωτομαγια!!!!
@@@
Σχετικα με το σχολιο της γιαγιας.
Σιγουρα ο καθενας μας φερει ευθυνη για το ο,τι δεν ειχε τις αντοχες να αντισταθει!!!
Ηταν δυσκολο ομως ,οταν ολα τριγυρω φωναζαν ΜΠΟΡΕΙΣ !!!
Το χειροτερο ομως θα το βρεις κανοντας μια 'τσαρκα στο διχτυ'.
Απ' ο,τι εχω διαπιστωσει σε συντριπτικη πλειοψηφια οι ψαραδες μικροαστοι-με την οικονομικη του ορου εννοια- το μονο που αποκομιζεις εναω απεραντο βερμπαλισμο και ΔΗΘΕΝ επαναστατικη διαθεση για ανατροπη.
Εμενα μου λες ,οι 2.500-3.οοοΕ τον μηνα δυστυχως τους εχουν καταστησει τροφιμους του Καναπε.
Την ώρα που εσείς "φιλοσοφείτε" η πατρίς διέρχεται στιγμάς κρισίμους.
Βγήκαν εφοριακοί και τελωνιακοί στους δρόμους, επαναστατεί το δημόσιο, χάνεται η πατρίς κι εσείς καθόσαστε ακόμα μέσα; Έξω στο δρόμο, στους αγώνες, μαζί με τους αδικημένους.....
Κάρφωμα πες στον αξιότιμο κ.δανίκα, εκ μέρους μου, γιατί έχουμε διακόψει διπλωματικές εδώ και χρόνια γιατί δεν μπορώ να τον παρακολουθήσω με τόσες τούμπες, ότι όταν θα βρει ο καθένας το θάρρος να κάνει πράξη το ατομικό του "παν μέτρον άριστον" στον τρόπο σκέψης, έκφρασης και ζωής, υπάρχει ελπίδα να το ανακαλύψει και η χώρα συνολικά.
Καλό αγωνιστικό σκ σε όλους... :))
Σας εύχομαι καλό σαββατοκύριακο και Κλείνοντας με Κωνσταντίνο Καβάφη, αφιερώνω το παρακάτω, σε κάθε απόστρατο επαναστάτη, βολεμένο καναπεδάτο ‘αριστερό’, μεταμεσονύχτιο «Καραϊσκάκη»,σε κάθε υπερασπιστή της ρήσης «ο έχων δύο χιτώνας να δίνει τον ένα» και βρέθηκε με τρείς, και σε όποιον άλλον αναγνωρίζει τον εαυτό του και το πέρασμα του από την ζωή μέσα στα γραφόμενα!
«Mέσα σ' ένα κιβώτιο ή μέσα σ' ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου.
Tα ρούχα τα κυανά. Kαι έπειτα τα κόκκινα, τα πιο ωραία αυτά από όλα. Kαι κατόπιν τα κίτρινα. Kαι τελευταία πάλι τα κυανά, αλλά πολύ πιο ξέθωρα αυτά τα δεύτερα από τα πρώτα.
Θα τα φυλάξω με ευλάβεια και με πολλή λύπη.
Όταν θα φορώ μαύρα ρούχα, και θα κατοικώ μέσα σ' ένα μαύρο σπίτι, μέσα σε μια κάμαρη σκοτεινή, θα ανοίγω καμιά φορά το έπιπλο με χαρά, με πόθο, και με απελπισία.
Θα βλέπω τα ρούχα και θα θυμούμαι την μεγάλη εορτή - που θα είναι τότε όλως διόλου τελειωμένη.
Όλως διόλου τελειωμένη. Tα έπιπλα σκορπισμένα άτακτα μες στες αίθουσες. Πιάτα και ποτήρια σπασμένα κατά γης. Όλα τα κεριά καμένα ώς το τέλος. Όλο το κρασί πιωμένο. Όλοι οι καλεσμένοι φευγάτοι. Mερικοί κουρασμένοι θα κάθονται ολομόναχοι, σαν κ' εμένα, μέσα σε σπίτια σκοτεινά - άλλοι πιο κουρασμένοι θα πήγαν να κοιμηθούν».
Θέλω νὰ χτίσω ἕνα σπιτάκι
Θέλω νὰ χτίσω ἕνα σπιτάκι
στὴ μοναξιὰ καὶ στὴ σιωπή.
Ξέρω μιὰ πράσινη ραχούλα...
Δὲ θὰ τὸ χτίσω ἐκεῖ.
Ξέρω στὴ χώρα τὴ μεγάλη
τὸν πλούσιο δρόμο τὸν πλατύ,
μὲ τὰ παλάτια καὶ τοὺς κήπους...
Δὲ θὰ τὸ χτίσω ἐκεῖ.
Ξέρω τὸ πρόσχαρο ἀκρογιάλι,
ὅλο τὸ κῦμα τὸ φιλεῖ,
κρινόσπαρτη εἶναι ἡ ἀμμουδιά του...
Δὲ θὰ τὸ χτίσω ἐκεῖ.
Ἀτέλειωτη τραβάει μιὰ στράτα,
σκίζει μιὰ χέρσα ἁπλοχωριά,
σκληρὰ τὴ δέρνει τὸ ἀγριοκαίρι
κι ὁ λίβας τὴ χτυπᾶ.
Μιὰ στράτα χιλιοπατημένη,
τὸν καβαλλάρη νηστικό,
τὸν πεζοδρόμο διψασμένο
θάφτει στὸν κουρνιαχτό.
Ἐκεῖ τὸ σπίτι μου θὰ χτίσω
μὲ μιὰ βρυσούλα στὴν αὐλή,
πάντα ἡ γωνιά του θὰ καπνίζει
κι ἡ θύρα του θἆναι ἀνοιχτή.
Δημοσίευση σχολίου