Το τέλος του Δεκέμβρη

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ

Οχι ημερολογιακά, αλλά σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Διαδηλώσεις, συγκρούσεις, μαζικές προσαγωγές, συλλήψεις, ομιλίες πολιτικών, εκτενή αφιερώματα στα ΜΜΕ. Είχε απ' όλα αυτός ο Δεκέμβρης. Τόσα όσα χρειάζονται για να περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο σαν ακόμα μια επετειακή ημέρα. Από εκείνες που τα σχολεία θα οργανώνουν μικρές γιορτές, οι εφημερίδες και οι τηλεοράσεις θ' αναφέρονται σαν ν' αφορούν ένα μακρινό παρελθόν, οι πολιτικοί θα δηλώνουν σεβασμό στο πρόσωπο του αδικοχαμένου Αλέξη. Και ίσως κάποιοι λίγοι να επιμένουν να κατεβαίνουν στους δρόμους με την ίδια διάθεση διεκδίκησης και ανατροπής που είχαν τα χιλιάδες παιδιά που βγήκαν περισσότερο πέρυσι και λιγότερο φέτος. Το σύστημα έχει πάντα έναν τρόπο για ν' αποδυναμώνει τα γεγονότα που στρέφονται εναντίον του. Τα «ηρωοποιεί» ώστε να τα ακυρώσει. Τα βάζει σ' ένα μικρό ράφι της ιστορίας, τα «στολίζει» με φιοριτούρες και προσπαθεί να τα εντάξει μέσα σε αυτό. Και η αλήθεια είναι πως σχεδόν πάντα πετυχαίνει τις επιδιώξεις του. Οι πολιτικοί θα βγάζουν λόγους, τα καθεστωτικά κόμματα της Αριστεράς θα προσπαθούν να οικειοποιηθούν την εξέγερση, τα μέσα ενημέρωσης θ' αναφέρονται με όρους ενός μακρινού παρελθόντος. Ο Δεκέμβρης του 2010 θα έχει αποκτήσει πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά και αυτό θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στο μέλλον. Ισως μερικοί να επιμένουν για το αντίθετο, αλλά μάλλον θα δεν θα είναι πολλοί...
πηγή