Βουλιάζουμε αλλά δεν αλλάζουμε

Του ΑΛΕΞΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ

Υπάρχουν λεφτά; Υπάρχει μια χώρα στην οποία τα χρήματα δεν είναι το πρόβλημα. Η χώρα ξοδεύει αφειδώς και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν την πιστοληπτική της ικανότητα για να της κόψουν το χούι. Στη χώρα αυτή μπορεί σήμερα το κράτος να σας προσφέρει μπόνους μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να βγείτε στη σύνταξη στα πενήντα σας και να βάλετε το παιδί σας στο Δημόσιο. Μικρή λεπτομέρεια: χρειάζεται να ανήκετε σε μια ισχυρή συντεχνία και να έχετε συμπληρώσει τα απαραίτητα ένσημα στον «αγώνα ενάντια στην εκποίηση του εθνικού πλούτου».Η συμφωνία της κυβέρνησης...

 με τους λιμενεργάτες εκπέμπει πράγματι ένα χειροπιαστό μήνυμα προς το εξωτερικό και το εσωτερικό την κατάλληλη στιγμή. Θαυμάστε τη συλλογιστική των πρωτεργατών της: «Με ογδόντα ψωροεκατομμύρια γλιτώνουμε μια κι έξω τις μισθοδοσίες των επόμενων ετών», σημειώνει η αρμόδια υπουργός. Το ενδεχόμενο να μειωθούν αποδοχές εργαζομένων σε ΔΕΚΟ που ξεπερνούν τα 100.000 ευρώ ετησίως ούτε της πέρασε από το μυαλό. «Τα χρήματα θα πληρωθούν από τον κρατικό ΟΛΠ με τα ενοίκια της Cosco», συμπληρώνει ο κομματικός επικεφαλής του Οργανισμού. Το ερώτημα γιατί χρειάζεται να πληρώνουμε τον ίδιο και τον υπόλοιπο ΟΛΠ, μόνο και μόνο για να εκτελεί μεταβίβαση ενοικίων, παραμένει αναπάντητο. Καλύτερα να κόβαμε τους μεσάζοντες και οι λιμενεργάτες να τα έπαιρναν κατευθείαν από τους Κινέζους, ώστε να ικανοποιηθεί και ο υπουργός Εργασίας.
Αυτή είναι η Ελλάδα, όπως ακριβώς την περιγράφει ο Γιώργος Παπανδρέου. Η χώρα των ξεδιάντροπων πελατειακών σχέσεων και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. Όμως το δίλημμα που εξακολουθεί να θέτει ο Πρωθυπουργός καταντά ρητορικό.
          Βουλιάζουμε, γιατί δεν αλλάζουμε.

ΤΑ ΝΕΑ