Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Μοιρασιά


Μία και μόνο δήλωση. Αυτή του Προέδρου: «το Πολυτεχνείο είναι για όλους μας σημείο αναφοράς, αιτία συλλογικού αυτοσεβασμού και πεποίθησης ότι από το σκοτάδι μπορεί να έρθει το φως.

» Είναι μία επέτειος που επιβάλει πέρα από τις τιμές στους αγωνιστές της εξέγερσης περίσκεψη και την επιστροφή στο ερώτημα αν το ψωμί φτάνει για όλους, αν η παιδεία είναι αυτή που αξίζει στα παιδιά μας, αν η ελευθερία είναι πλήρης και αδιαπραγμάτευτη για τις μειοψηφίες.
» Οι αγωνιστές του αντιχουντικού αγώνα αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς, στάσης ζωής, αξιακού κώδικα και τους οφείλουμε περισσότερα από όσα καταθέτουμε.»
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους ......
επαγγελματίες αγωνιστές με τις μεγάλες κοιλιές, τα μεγάλα πανό, τα κούφια λόγια, τις παρλαπίπες διαφόρων χρωμάτων.
Ειλικρινά θα ήθελα η Επέτειος να τιμάται στο πνεύμα της δήλωσης του Προέδρου. Με μέτρο. Χωρίς χυδαιότητα. Χωρίς εσύ να διεκδικείς περισσότερες επαναστατικές ή δημοκρατικές δάφνες από τον διπλανό σου.
Προφανέστατα αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Έτσι, το Πολυτεχνείο θα ανήκει στη μία πλευρά και οι Εθνικές Παλιγγενεσίες στην άλλη. Έτσι έγινε η μοιρασιά στη χώρα που μισούμε το διπλανό μας, επειδή δεν συμμερίζεται τη δική μας «μοναδική αλήθεια».

ΥΓ Δεν έγιναν επεισόδια φέτος. Μόνο η γνωστή παιδική χαρά στα γύρω στενά. Λογικό. Όταν κλείσεις τους δρόμους από το Λουτράκι μέχρι τη Λαμία και από το Σούνιο μέχρι τη Μονή Οσίου Λουκά, ποιος θα κάνει επεισόδια; Ο Όσιος Λουκάς;

aposargentino

Δεν υπάρχουν σχόλια: